Getireski Gunlerimi

Geldi yine mevsim değişimi!
Geldi yine sonbahar yağmurları!
Kendime benzetiyorum, bazen mevsimleri!
Nasıl ki onlarda bulut,güneş,ay varsa;Bende de var!
Bende de var.
Sen, sen, sen ve yine sen.
Ama bir fark var.
Mevsim değişimleri herkese paylaştırılmış.
Güneş, güzellikleri gösterir.Bazen de ısıtır.
Ama en büyük görevi, gece bekçisine açar kapıyı.
Ve volta atmaya başlar gece bekçisi...Ay!
Sen güneşe çıplak göz ile bakabilir misin ?
Bakamazsın!
İşte ayın parlaklığı bu yüzdendir.
İnadına her gün, açtığı kapıdan bakakalıyor.
Güneş!
Aya!
Bulutlar hiç öyle mi ?
Zifri karanlık bulutlar!
Sürekli bu yüzden ağlarlar.
Çünkü sürekli kızgındırlar.
Bir anda ışık saçar,bağırırlar!
Ama Sen!
Tüm görevler sende muntazamdır.
Her an içimi ısıtır,günümü aydınlatırsın.
Tam ayarında!
Bu yüzdendir,güneşin kıskançlığı!
Kimsenin kapıyı açmasına bile yoktur gerek!
Gecelerde saklıdır, lal olmuş konuşmalarda!
Siyahın koyu tonu olan gecede!
İçindeki sıcaklık yol gösterir!
Boynundan damlayan su damlası ,kalem gibi çizer yollarımızı.
Kapat perdeleri, hasetinden zayıflıyor ay!
Geçen gece, neredeyse hiç yoktu!
Güneş bu yüzden kızıp, gönderdi yıldızları.
Sensin sebebi! bu dünyada yaşayan!
Bu yüzden unutamadığım o gece!
Eşi benzeri olmayan sen!Hem ısıtır,hem ışıtırsın.
Bu yüzden bazen diyorum.
Her şeyi yaptığından!
Bu yüzden sen benim dünyamsın.
Hem gün de, hem karanlıkta!
Bulut olur ağlatırsın,
Yanan çölüme gelen ferahlık!...Esen ayrılık rüzgarındandır.
Dedim ya!
Geldi yine sonbahar!
Üzülme! Ağlama artık!
Taşacak dereler, karıştırma beni sürüklenen sele!
Her sonbaharın gerisinde vardır elbet ilkbahar.
Ve kapıda bekleyen kışın yerini alacaktır yaz.
Dünyam.
Haydi, çağıralım karları!
Çabuk gelsin yaz.
İşte bu benim dünyam.
Bekle!
Yine geleceğim...

Gündüz, maskenin gizlediği gülümsemenin!
Yanlızlıktaki sessizliği bozan sevişmenin.
Karanlıkta, kısık bir ışıkta; odayı kamaştıran.
Dili olmayan gecenin kulağımda bıraktığı iniltiler!
Duvara yansıyan sadece benim resmim,ama sırtımda hissettiğim tırnak izlerin!
Bunu anlatamıyorum.Gerçekliğe!
Ve gerçekliğin ellerinde tuttuğu canıma!
Korkuyorum.
Ellerinde tuttukları ile terk eder diye!

Haaaa!Hatırlıyor musun ?
Bir siyah top ile başladı dört yıl!
Hayır hayır beş yıl.
Görüyor musun bir yılı tahmin edene kadar geçti bir yıl daha!
Yüzünü bile görmeden, çok iyi hatırlıyorum...dudaklarının tadını!
Üzerimdeki tek ağırlığın gece olduğu o anlarda bile...
Hissediyorum.
Evet evet!Hissediyorum;
Üzerimde, içinde bulunduğum seni!
Kadınım!
Kadınım diyemediğim, ama her gece sahip olduğum hislerimin sahibi!
Size sorsam nedir bu his!
Ben ismini koyamıyorum.
Ben derim hakettiğim, o(gerçeklik) tehdit eder hak edeceğin!
İhtiyacım,geçmişteki hevesim,yarıda bıraktığım hevesim, veya erken geldi zannettiğim ama şimdi bulduğum mutluluk derim.
İnadından vazgeçmeyen gerçeklik söyledi son sözünü!
Bu sadece geçici bir heves,anlamı olmayan felaketin!
Beş yıl geçti diyecektim bu şiiri yazana kadar geçti yine satler.
Kadınım.
Daha kaç yıl geçecek, bilmiyorum.
Ama hem mutlu hem de korkuyorum.
Bizim istediğimiz, okyanusu yüzerek kavuşmak!
Şu okuyanlara bak, dalga geçiyorlar, gülüyorlar.
Ama!Ferhat yaptı!Su getirdi ise Şirinine!
Ben de okyanusu gerekirse yürüyerek geleceğim,Ramona!
Umut! ölmeden, avucumda tutacağım son şansım olsada!
Umut oldukça, bekleyeceğin bir Mecnunun olacak!
Haklı olduğunu bildiğim peşimdeki gerçeklik!
Vermeyecektir bana! seni de bilirse vermeyecektir
Bize bir şans!
Olsun!
Ölüm bile bir umut ise!
Sonrasındaki hayatta bekle!
Geleceğim.

Sen benim için ağaçta tek yaprak olacaksın..
Ya ilkbaharda yeşeren ya da son bahar da yok olan.
Sen benim gözümde tek bir damla olacaksın..
Ya özlemle hatırlanan ya da yokluğunda dökülen.
Sen benim için belki bir elveda, belki tekrar merhaba olacaksın
Sen.. Sen benim için ya şık bir masanın mum ışığı veya geride bıraktığım o mum ışığının son alevi olacaksın
Sen benim için ya bir hayal ya da hayallerimi süsleyen sevgili olacaksın.
Sen benim için ya tozlu kitaplarımın arasında ezilen bir resim, yada şiirlerime ilham veren bir peri olacaksın.
Belki çorak topraklarımı sulayan bir yağmur, belki beni boğan bir hüzün
Ya yakarış ya haykırış..
Sen benim için ya hayatın anlamı, yada anlamı olmayan bir hayat olacaksın.
Sen.. Sen sana duyduğum özlemin sesi, belki de boşlukta duyulan hep bir fısıltı kalacaksın
Belki hep bir arada olacaksın belki geride kalacaksın
Sen benim için belki bir kaçamak belki bir kaçış olacaksın
Sen! belki benim karın ağrım belki kalp ağrım olacaksın.
Sen ya gözlerimi kör eden bir ışık, belki gecelerimi aydınlatan ay ışığım olacaksın..
Sahi söylesene sen.. Benim için ne olacaksın..
getireskigunlerimi@outlook.com

Yalnızlık!
Hemen kızma!
Geç kaldım diye!
Abartma!
Bak yine çaldım kapını!
Ne kadar açma! desemde kapını!
Biliyorum ki kapını çaldığım zaman açacağını!
Açma desemde.Açacaksın.
Biliyorum ki!
Senin kapına varana kadar
Çok ıslanacağım.
Dikenler canımı acıtacak.
Üşüyeceğimi bile bile!
Geri dönüşü olmayan bu yoldan,
Güldürmeyecek, ağlatacaksın beni.
Biliyorum!
Sevgi ile dalga geçmeyi seversin.
Beni ağlatmaktan kahkahalar attığını!
Bile bile geliyorum.
Üstüme örteceğin kabusa,
Aldırmadan dayandım yine kapına.
Açma!Desemde, açacaksın yine kapını.
Sana baktıkça uyanıyorum.
Hayallerimden!
Geride kalıyorum.
Sevgilerimden, sevilimden!
Azalan merhametin karşılığıdır!
Artan kızgınlığım,kırgınlığım.
Çok korkuyorum!
Kalbim taş kesilmesinden.
Gözlerimin kör olacağından.
Arkamı sana dönmekten, duymamaktan!
Şu an kalbimdeki iyilik kulağıma fısıldadı!
Korkma!
Kalbin her atışında!
Kalbini zincirleyen taşlar parçalanacak.
Sevgiyi, gönderecek damarlarına.
Gözlerin yine güneş ile parlayacak.
Melodiler ile!
Melodiler ile seveceksin!
Sevdikçe sevileceksin.
Korkma aşkın fısıldamasını yine duyacaksın.
Hayır!!!
Söyleme!
Sus,sus,sus,sus!
Nefesimi kesen çığlık ile kötülük inliyor!
Gözyaşıma aldırış etmeden!
Son nefesimi hissetmekten zevk alsa da!
Yine son cümlelerini söylüyor!
''O kapıyı son çalacağın gün gelecek''
''Çünkü, yalnızlık seni eğer çok severse''
''Seni kanatlarının arasına alıp, üstünü örtecek, TOPRAKLA!''
getireskigunlerimi@outlook.com