Nie wiersz
Poeci pisarze malarze
Interesują się tylko sobą i swoją twórczością
Pod jej ciężarem
Uginają się jak krzew winorośli
Pod dojrzewającym gronem
Całą egzystencję artysty
Przenika przymus stworzenia nowego dzieła
I nie ma już miejsca
Na rozwój osobowości
Na wsłuchiwanie się w zew własnej krwi
Bo czekają dłuta pędzle bądź pióra
Artysta nigdy nie dotrze
W rejony piękna bezużytecznego
Dostępnego bytom z niczym nie związanym
Dlatego tylko niekiedy
Bywam poetką żoną matką
Najczęściej oddaję się pozornemu nicnierobieniu
Obserwowaniu natury i przejawów życia
Oraz ich związków z poprzednimi wcieleniami....
